Vandaag is het Wereldkankerdag. Tegelijk denk ik, het is Wereldkanjerdag. Want er zijn zoveel kanjers, die dagelijks omgaan met de gevolgen van kanker. Die positief blijven ondanks alles dat ze meemaken en ondergaan. Die het leven omarmen en blijven doorgaan. Die wel willen werken, maar dat niet meer of nog niet kunnen. Die zorg hebben om zichzelf, maar soms nog meer om hun naasten. Kanjers. Dat zijn we.
En ik denk ook aan al die andere kanjers, die zich bekommeren om hen die dat nodig hebben. Die bellen of appen en vragen hoe het met je gaat. Die met je wandelen. Die voor je koken. Die een kopje koffie of thee komen drinken. Die leuke activiteiten met je willen doen. En ik denk ook aan hen die je medisch, mentaal en maatschappelijk begeleiden. Er zijn zoveel mensen om je heen en dat is zo ontzettend waardevol. Daar ben ik dankbaar voor. Elke dag weer.
Kanker raakt ons
Laten we er samen voor zorgen dat we kanker accepteren in onze wereld van leven en werken. Het hoort erbij, ook al zouden we dat niet willen. Laten we de ogen er niet voor sluiten. Deze ziekte raakt ons zowel privé als in het werk. Bij dat laatste staan we misschien nog onvoldoende stil. Want wat als je later nog met gevolgen van kanker hebt te kampen, terwijl je eigenlijk ‘genezen’ bent verklaard? Hoe ga je zelf en anderen daarmee om? Wat doet het met je collega’s en met jou, wanneer je er niet altijd voor hun kunt zijn als leidinggevende? Zomaar twee voorbeelden uit de praktijk.
Fish game
Tijdens mijn fitness clubje van lotgenoten kijken we altijd naar wat we kunnen. We prijzen elkaar wanneer iemand er toch is ondanks zware dagen. Laatst ontdekte ik op het roeiapparaat een fish game: eten of gegeten worden. Dit mondde uit in een ware fish game challenge van mijn clubje. Ooit gezien hoe fanatiek mensen met kanker kunnen zijn om hun doel te behalen? Echt mooi.
Kanjers. Dat zijn we.
Alette
#wereldkankerdag #reintegreren #kankerenwerk #coaching #wereldkanjerdag #kankerhebjenietalleen