“Wat zie je er goed uit! Gaat het goed met je?” Heel fijn om te horen natuurlijk. Een compliment over mijn korte grijze krullencoupe (nooit gehad) en mijn vollere wangen (ook een tijd geleden) doen me goed. Tegelijkertijd werken mijn lijf en geest hard om de kuren aan te kunnen, bijwerkingen spelen me van tijd tot tijd parten, en dan ook nog eens die vermoeidheid. Low battery. Niet alles is zichtbaar.
Lang leve de e-bike
In mijn allereerste blog vertelde ik nog met enige trots dat ik op mijn tante haar Gazelle fiets met slechts twee werkende versnellingen naar mijn werk reed. Nu, een aantal maanden later, is deze vervangen door de e-bike van mijn vader. En dat is me toch fijn! Nu kom ik op mijn werk aan terwijl ik niet buiten adem ben. Dat scheelt toch iets in de dagelijkse dosis energie, die ik te besteden heb. Lang leve de e-bike!
Waardoor komt die vermoeidheid?
Chemo beschadigt de kankercellen maar ook de gezonde cellen. Het lijf moet dat zelf opruimen én ook nieuwe goede cellen aanmaken. En dat kost energie. Immers, je hebt brandstof nodig om vooruit te komen. Voor zover ik weet zit er nog steeds geen stekker aan je lijf, die je even in het stopcontact stopt. Ook de intensiteit en duur van de behandeling zelf, de gedachtes die je bezighouden, slechte voeding, geen goed slaapritme en te weinig bewegen beïnvloeden vermoeidheid.
Wat doe ik er aan?
Door vallen en opstaan ben ik toch enigszins wijzer geworden en houd ik voor mezelf de stelregel aan: 1 groot ding per dag en het liefst iets wat ook energie en plezier geeft. Bijvoorbeeld:
- 3x per week een halve dag werken = voldoening, verbinding, plezier, zingeving
- Iets leuks doen met vrienden of familie = plezier, in- en ontspanning, verbinding
- 2x per week fitnessen met mijn lotgenoten groepje = plezier, in- en ontspanning, verbinding
- Elke dag wandelen met de hond = plezier, in- en ontspanning
- Mijn tuin bijhouden = plezier, in- en ontspanning
- De weekboodschappen halen in de supermarkt = error….
Niet alles tegelijk en niet elke week. Behalve wandelen met de hond, want dat is elke dag feest. Er zijn natuurlijk ook legio kleine dingen, zoals een was draaien, koken, telefoontjes, administratie, noem maar op. Waar ik vroeger niet eens bij stil stond. En natuurlijk gaat het ook nog regelmatig fout: battery low.
Battery low
Battery low. Bij dit signaal hangen we automatisch onze laptop, mobiel of e-bike aan de lader. Was het maar zo makkelijk met je lijf en geest. We leven immers niet in The Matrix. Hoe zie je nu aan mij dat mijn batterij leegloopt? Dat is best lastig, want ik zie er immers best gezond uit. Dat betekent dat ik dat dus zelf moet aangeven: “Ik ben moe.” Drie korte woordjes, maar o zo lastig om te zeggen. Want ik wil immers niet moe zijn, niet klagen en juist deelnemen aan het leven en alles wat daarbij hoort. Precies, alles wat daarbij hoort. En dat is voor mij vermoeidheid.
Opladen is rust nemen, luisteren naar je lichaam, je ogen sluiten en even helemaal niets. Opladen is je houden aan 1 groot ding, en vooruit, ook een paar kleine dingen op een dag. Opladen is monitoren hoe je dag verliep en je programma bijstellen. Opladen is bewegen en rustmomenten. Opladen is ook vertellen dat je (nog) niet alles kunt. Bij deze dus, want niet alles is zichtbaar.
Alette
#vermoeidheid #lategevolgen #bijwerkingen #reintegreren #kankerenwerk #coaching #batterylow #nietallesiszichtbaar