Blog
#14 Weer terug naar werk: van zijlijn naar bijdragen
Half september ben ik weer aan de slag gegaan met twee groepen moedige (ex) kankerpatiënten, die graag naar (hun) werk terug willen keren of dat al (gedeeltelijk) hebben gedaan. Dat is geen kinnesinne. De wil is soms groter dan de werkelijkheid en het bewaken van de eigen grenzen, is niet altijd makkelijk. En toch willen zij stuk voor stuk heel graag bijdragen. Zij willen niet aan de zijlijn staan, maar vol in het leven, dat voor hen zoveel meer waarde heeft gekregen. Wat betekent weer aan de slag gaan eigenlijk?
#13 Weer terug naar werk: nieuwe horizonten
Uit iets naars kan ook iets goeds tevoorschijn komen. Al een tijdje begeleid ik (ex) kanker patiënten, die weer terug naar werk willen en op die weg best een en ander aan hobbels tegenkomen. Niet alleen vanwege alle gevolgen van de behandelingen die zij hebben ondergaan, ook omdat het best lastig is om je weer thuis te gaan voelen in je baan, die de meesten toch een poos opzij hebben moeten zetten. Omdat een contract niet werd verlengd of omdat zij het werk niet (meer) konden uitvoeren. Voor ieder van hen een zoektocht naar wat werkt en wat niet.
#12 Weer terug naar werk: in actie voor het leven
In deze eerste week van juni word ik elk jaar weer opnieuw teruggeworpen in de tijd. Dit jaar nog meer dan anders. Waarom? Het is de week van de Alpe d’HuZes: hét fiets- en (hard)loopevenement om geld, heel veel geld, op te halen voor onderzoek naar effectieve behandelingen én kwaliteit van leven voor mensen met en na kanker. Donderdag 6 juni gaat een grote groep sportieve deelnemers de uitdaging van deze ‘Nederlandse Alp’ aan. Daaronder ook de man van mijn nichtje. Ik denk aan iedereen die weer gezond is, aan hen die het leven moesten laten en aan iedere supporter. Ik zeg: “Vivre la Vie”, in de geest van mijn Karel. Voor het leven is veel, heel veel geld nodig. Dus kom ook in actie.
#11 Weer terug naar werk: time is on my side
Wat is tijd toch een veelomvattend en besproken begrip. Het is tijd. Had ik maar tijd. Geef me even tijd. Wat is de tijd. Hier heb ik geen tijd voor. Mocht je tijd hebben. Daar maken we tijd voor. Wat doe je met je tijd. We hebben alle tijd. Binnen een bepaalde tijd. Dat werd tijd. Geen tijd. Alle tijd. Altijd. Naast het weer is tijd misschien wel het meest besproken onderwerp. Hoog tijd om daar eens bij stil te staan.
#10 Weer terug naar werk: overspoeld worden
Mijn hoofd is overvol van de hoeveelheid informatie die ik te verwerken kreeg. En dan werkt ’t hoofd niet meer. Niet eens meer een beetje, maar gewoon niet. Wat doe je wanneer je overspoeld wordt, of wanneer je zelf te laat bent met de informatiekraan dicht te draaien?
#9 Weer terug naar werk: welke kleur kies jij?
Puur, melk, wit of hazelnoot? Ik ben geen fan van het indelen van mensen in kleuren, behalve bij Paaseitjes. Liever kijk ik naar mijn gedrag en wat dit doet met anderen. Ook al sla ik daarin wel eens de plank mis. Dan denk ik: “Ik heb iets niet goed gedaan” of “Ik had beter moeten weten.”
#8 Weer terug naar werk: battery low
“Wat zie je er goed uit! Gaat het goed met je?” Heel fijn om te horen natuurlijk. Een compliment over mijn korte grijze krullencoupe (nooit gehad) en mijn vollere wangen (ook een tijd geleden) doen me goed. Tegelijkertijd werken mijn lijf en geest hard om de kuren aan te kunnen, en ben ik aan het re-integreren. En dan gebeurt dit: low battery.
#7 Weer terug naar werk: kortsluiting in je brein
Ineens poef, weg was het. Geen idee meer wat mijn idee was of wat ik wilde onthouden. En ik kon het dus ook niet opschrijven. Dit overkomt ons allemaal wel eens en dan denk je ‘vast niet belangrijk anders had ik het wel onthouden’. Chemo zorgt er voor dat er concentratie- of geheugenproblemen kunnen ontstaan: het chemobrein. Haha, bestaat dat echt, een chemobrein? Of is het een smoesje om je achter te verschuilen wanneer je iets niet meer weet: “Geen actieve herinnering aan.” Als ervaringsdeskundige weet ik nu: het bestaat. En dat is ‘bijvangst’ die best lastig kan zijn in het werk. Maar het goede nieuws is dat je er wel iets aan kunt doen.
#6 Weer terug naar werk: Wereldkanjerdag
Vandaag is het Wereldkankerdag. Tegelijk denk ik, het is Wereldkanjerdag. Want er zijn zoveel kanjers, die dagelijks omgaan met de gevolgen van kanker. Die positief blijven ondanks alles dat ze meemaken en ondergaan. Die het leven omarmen en blijven doorgaan. Die wel willen werken, maar dat niet meer of nog niet kunnen. Die zorg hebben om zichzelf, maar soms nog meer om hun naasten. Kanjers. Dat zijn we.
#5 Weer terug naar werk: een obstacle run
Tijdens het opbouwen van werkuren en alle andere dingen in het leven word ik teruggefloten: griep. Koortsig kijk ik het ene moment naar de sneeuwvlokken die deze week vrolijk neerdwarrelen in mijn tuin, en het andere moment naar de zon die door de wolken breekt. Over het weer hebben we altijd wel een praatje paraat. Hoe zit dat dan met weer terug naar werk gaan?
#4 Weer terug naar werk: de kracht van veerkracht
Soms zit het mee, soms zit het tegen. Dat maken we allemaal mee. Wat me opviel is wanneer me iets tegenzat, ik toch telkens weer terugveerde. Veerkracht, kun je dat eigenlijk ook versterken? Bijvoorbeeld door humor, een krachtig middel.
#3 Weer terug naar werk: goede voornemens
Zo vlak voor het nieuwe jaar overdenk ik wat mijn goede voornemens zijn. Gek eigenlijk dat alleen al het omslaan van een bladzijde op de kalender, die gedachte op gang brengt. In elk geval sta ik er bewust bij stil, om daarna weer met nieuwe spirit vooruit te kunnen gaan.
#2 Weer terug naar werk: stip op de horizon
Daar zit ik dan. Achter mijn laptop aan mijn bureau. Of eigenlijk niet meer ‘mijn’ bureau; het is een flexplek geworden. Onwennig aan de ene kant en toch ook weer heel normaal. Het fijne van terugkomen in je eigen werk is dat je de mensen kent, je weg weet in het gebouw en in de systemen. Maar dat wil niet zeggen dat alles van een leien dakje gaat. Want wat ga of kan ik precies doen? Wat is mijn stip op de horizon?
#1 Weer terug naar werk
Na vijf maanden chemo, een operatie, 20 bestralingen en met nog vier maanden chemopillen te gaan, breekt voor mij het moment aan om weer stappen te zetten in terug naar werk. Maar hoe doe je dat? Wat kom ik onderweg tegen en hoe ga ik daar mee om? Over deze nieuwe ontdekkingsreis gaan mijn blogs.